Gisteren had ik een (welverdiende) halve dag genomen. Het was 's avonds ladies night in de kinepolis, met de Sex and the City film. Daarvoor had ik met mijn vriendin Liesje afgesproken om naar de Expo 58 tentoonstelling te gaan in het atomium. Ben nogal een fifties fan, dus yipie!
Toen ik op Lies stond te wachten wou ik een foto maken van het atomium... Wat blijkt, mijn batterij was plat! Had er 's ochtends nieuwe ingestoken, maar blijkbaar was hij per ongeluk aangegaan in mijn handtas. Ik zou eigenlijk al beter moeten weten en een extra paar op zak moeten hebben
De tt was goed, maar toch lichtjes duur naar mijn smaak. Het lijkt wel of je tegenwoordig niks meer hebt onder de tien euro! Ik heb geleerd dat de Dessert 58 chocolade van côte d'Or gemaakt werd voor de Expo! Nu weet ik eindelijk waar dat cijfer vandaan komt!
Na de rondleiding, een mezze'ke gaan eten bij de Griek. Toen Nancy ons gezelschap vervoegde, bleek dat zij er echt een rotdag had opzitten. De vissers die in Brussel betoogden hadden het gebouw waar zij in werkt belaagd en het was dus ook voor haar een bewogen dag geweest.
We gingen de cinema in, en het was ZO opvallend dat heel de foyer zich gevuld had met meiden. Meiden van alle leeftijden weliswaar, maar allemaal piekfijn uitgedost in de vaak gekste en diepst uitgesneden creaties! Hoge hakken dat ik gezien heb, niet te doen. Iedereen wou er dus op zen sex and the citie'st uitzien happy Daar deden wij nu niet speciaal aan mee
Toen we de goodiebags gingen halen, zag ik met een scheef oog percies halfnaakte mannen met strikjes staan. Toen ik een tweede keer keek, zag ik dat het echte venten waren. Lol! Van die bruingespoten kleerkasten zijn nu niet bepaald ons ding :-)
De foyer vulde zich met dames met cocktails, er werden tarotkaarten gelezen, tupperware/upperdare/victoria parties geboekt, haren bewerkt met stijltangen, vanalles en nog wat. Op den duur verlangden we toch naar onze cinemazetel en begaven ons naar de zaal.
In de zaal werden we vergast op een grote doos fitness ontbijtgranen met pure chocolade! Na een eindeloze tombola, waar we nix in wonnen, dachten we dat de film zou starten. Het was inmiddels bijna negen uur... Maar nee, er was nog een special act voorzien! U raadt het al, de kleerkasten kwamen terug in MARINIERSUNIFORMEN! Yum! Ze deden de gebruikelijke zaken, zich ontkleden, vrouwen hun hoofd in hun shirts steken al heupwiegend, zich laten volsmeren met massageolie... toen de stripact en de daarbij horende commotie over was konden we eindelijk aan de film beginnen!
Dames, luister niet naar de recencies! De film is fantastisch!
We hebben er van genoten en het was een super avond. Als jullie de kans hebben om eens naar een Ladies night te gaan, zeker doen!
Vandaag is het hier staking op Sitel, je kan erover lezen in het laatste nieuws en de redactie. We weten eigenlijk nog altijd niks concreets. Er doen allerlei tegenstrijdige communicaties de ronde. Het zal uiteindelijk pas geweten zijn als het effectief officieel wordt.
Deze week hebben we de prijs van het huis weer verlaagd. Nu tot echt het minimum. Het doet ongeloofelijk veel pijn te weten dat er aan die twee jaar echt niks gewonnen zal worden, maar het is ook geen verlies. Niks gewonnen, niets verloren. Op zich is dat nog wel een mooie gedachte, dat alles "break even" komt. Tussen ons gezegd en gezwegen, de dees is klaar voor een nieuwe start ;-) En met deze boodschap wil ik toch positief afsluiten, in dit blogberichtje van vandaag!
Toen ik op Lies stond te wachten wou ik een foto maken van het atomium... Wat blijkt, mijn batterij was plat! Had er 's ochtends nieuwe ingestoken, maar blijkbaar was hij per ongeluk aangegaan in mijn handtas. Ik zou eigenlijk al beter moeten weten en een extra paar op zak moeten hebben
De tt was goed, maar toch lichtjes duur naar mijn smaak. Het lijkt wel of je tegenwoordig niks meer hebt onder de tien euro! Ik heb geleerd dat de Dessert 58 chocolade van côte d'Or gemaakt werd voor de Expo! Nu weet ik eindelijk waar dat cijfer vandaan komt!
Na de rondleiding, een mezze'ke gaan eten bij de Griek. Toen Nancy ons gezelschap vervoegde, bleek dat zij er echt een rotdag had opzitten. De vissers die in Brussel betoogden hadden het gebouw waar zij in werkt belaagd en het was dus ook voor haar een bewogen dag geweest.
We gingen de cinema in, en het was ZO opvallend dat heel de foyer zich gevuld had met meiden. Meiden van alle leeftijden weliswaar, maar allemaal piekfijn uitgedost in de vaak gekste en diepst uitgesneden creaties! Hoge hakken dat ik gezien heb, niet te doen. Iedereen wou er dus op zen sex and the citie'st uitzien happy Daar deden wij nu niet speciaal aan mee
Toen we de goodiebags gingen halen, zag ik met een scheef oog percies halfnaakte mannen met strikjes staan. Toen ik een tweede keer keek, zag ik dat het echte venten waren. Lol! Van die bruingespoten kleerkasten zijn nu niet bepaald ons ding :-)
De foyer vulde zich met dames met cocktails, er werden tarotkaarten gelezen, tupperware/upperdare/victoria parties geboekt, haren bewerkt met stijltangen, vanalles en nog wat. Op den duur verlangden we toch naar onze cinemazetel en begaven ons naar de zaal.
In de zaal werden we vergast op een grote doos fitness ontbijtgranen met pure chocolade! Na een eindeloze tombola, waar we nix in wonnen, dachten we dat de film zou starten. Het was inmiddels bijna negen uur... Maar nee, er was nog een special act voorzien! U raadt het al, de kleerkasten kwamen terug in MARINIERSUNIFORMEN! Yum! Ze deden de gebruikelijke zaken, zich ontkleden, vrouwen hun hoofd in hun shirts steken al heupwiegend, zich laten volsmeren met massageolie... toen de stripact en de daarbij horende commotie over was konden we eindelijk aan de film beginnen!
Dames, luister niet naar de recencies! De film is fantastisch!
We hebben er van genoten en het was een super avond. Als jullie de kans hebben om eens naar een Ladies night te gaan, zeker doen!
Vandaag is het hier staking op Sitel, je kan erover lezen in het laatste nieuws en de redactie. We weten eigenlijk nog altijd niks concreets. Er doen allerlei tegenstrijdige communicaties de ronde. Het zal uiteindelijk pas geweten zijn als het effectief officieel wordt.
Deze week hebben we de prijs van het huis weer verlaagd. Nu tot echt het minimum. Het doet ongeloofelijk veel pijn te weten dat er aan die twee jaar echt niks gewonnen zal worden, maar het is ook geen verlies. Niks gewonnen, niets verloren. Op zich is dat nog wel een mooie gedachte, dat alles "break even" komt. Tussen ons gezegd en gezwegen, de dees is klaar voor een nieuwe start ;-) En met deze boodschap wil ik toch positief afsluiten, in dit blogberichtje van vandaag!
