Het wordt echt wel heel reëel nu. Wanneer je kan zeggen: dit is waarschijnlijk de laatste keer dat ik jullie zie, voor ik verhuis, of het is de laatste keer ophaling van het papier en karton voor de verhuis... Dan begint het pas écht te korten.
Gisteren had ik een super dag! Ik ben de dag vroeg begonnen, met het traditionele eitje en een lekkere boterham. Er meteen ingevlogen en mijn kleerkast leeg gemaakt. Ook dat is heel definitief, immers als praktisch al je kleren ergens anders zijn dan ben je meestal op vakantie ;-)
Toen het een uur of elf werd nog even met Geert gebeld, en dat stilletjes aan vertrokken naar het station. Ik had de avond ervoor nog bij ons vader en Rita plat gelegen van het lachen met 'live at the Appollo'. Michael McEnthyre ofzoiets beelde uit hoe je het snelste kan lopen, wild zwaaiend met je armen en eigenlijk huppelend. Dus beelde ik me in dat ik zo door de straten van Mechelen zou lopen xD Gelukkig heb ik dat niet gedaan, anders zouden ze mij misschien eerder naar Geel verhuizen dan naar Harelbeke volgend weekend. Met Geert stapte ik op de trein richting Brussel. Daar waar het 's ochtends nogal betrokken geweest was, en de regen dreeg op de middag, kregen we een heel mooi, zachte zomerdag gepresenteerd.
In Brussel zochten we het Magrittemuseum. Het was op zich wel interessant, goed gedaan en mooi, maar ik stoorde me een beetje aan de overvloed van anderstalige audioguides die rond mij in mijn oren galmde. Je kon heel moeilijk op je gemak alles in je opnemen. Na onze toer, zijn we iets gaan eten op de bovenverdieping van het muziekinstrumentenmuseum. Een echte aanrader, je hebt er het mooiste zicht over Brussel, en het is er helemaal niet duur!
's Avonds was ik uitgenodigd bij Nancy en Michel. Toen in in het verloop van de voorbije maand merkte dat praktisch heel de klik uitgenodigd was, ging er een belletje rinkelen. Het was een soort van good luck, en fare well feestje/BBQ. Super gezellig, en de kans gehad om een groepsfoto te maken! Wat met de trouw van Annelies mislukt was lukte nu dus wel! Hihi, me happy!
Vandaag hebben we dan de tweede kleerkast afgebroken, en ik heb de twee kasten van de living die nog ingepakt moesten worden gedaan. Eigenlijk komt het nu nog neer op de dagdagelijkse dingen en nog een paar prutsen hier en daar.
Het is een raar gevoel hoor, ik kan het heel moeilijk beschrijven. Als ik zo in nadenk over al het geen wat ik nog moet doen, en hoe snel het allemaal zal gebeuren, dan is het net of er iemand een koord rond mijn borst aantrekt. 't Is altijd spannend om zo een sprong te maken natuurlijk.
Dinsdag ga ik voor het eerst naar het vuurwerk voor de nationale feestdag op de grote markt van Mechelen. Voor alles een eerste keer ;-)
2 comments:
Altijd raar he, die "laatste keer"- gevoelens, maar ze maken altijd plaats voor een heleboel "eerste keer" - gebeurtenissen, die het allemaal meer dan de moeite waard maken ... Veel succes met de verhuis, en ik hoop dat je gauw je plaatsje vind in Harelbeke ...
jaja, begint te korten.
een deel van je leven afsluiten en een ander deel begint. het zal wel allemaal goed verlopen.
Post a Comment