Vaarwel lieve opa

een foto uit 2004.

carpe diem

Het gaat niet goed met mijn opa. Hij ligt sinds gister in de coma. Ze hebben hem al die ziekenzalving gegeven. Ik vind het allemaal zo vreemd omdat de laatste keer dat ik hem zag, het op de begrafenis van mijn nonkel was, twee weken geleden. Hij was toen al in het hospitaal, en zou snel naar de palliatieve afdeling verhuizen. Omdat het wat drukker was in mijn privé dan anders, ik ging elke avond catsitten voor een collega van me, ben ik niet naar die palliatieve inrichting op bezoek gegaan. Dan was er Kerstmis bij mijn vaders kant van de familie, en dit weekend was ik in Harelbeke bij Thibault. Nu lijkt het allemaal zo triviaal, in die zin van, had ik nu nergens een half uurtje om tot ginder te gaan en nog eens met mijn opa te babbelen. Nu is het waarschijnlijk te laat. Ik zeg zo vaak tegen iedereen dat je van het moment moet genieten en zo weinig mogelijk verloren mag laten gaan, maar dat is in de praktijk heel moeilijk waar te maken. Ik weet dat mijn opa beseft dat we hem allemaal graag zien, en ik hoop dat hij snel, zonder afzien, bij mijn oma mag zijn. Ik had een hoopje foto's klaarliggen van hem, van op de laatste gezamelijke vakantie die we in 2005 geloof ik gemaakt hebben, om te verwerken op een lay-out. Het is niet te bevatten wat een stroomversnelling het leven eigenlijk is en hoe snel het allemaal veranderd is op die vier jaren die intussen gepasseerd zijn. Iets om bij stil te staan! Pluk de dag!

fairytale

Een beetje optimisme heeft nooit iemand kwaad gedaan ;-) Echt leuk om werken die paintables! Mits een klein beetje inkt zo'n groot verschil!

Ik heb mijn buzz terug!

Eindelijk ben ik van mijn scrapperblock verlost! Uiteindelijk moet je gewoon voor jezelf weten wat je in het verleden heeft geholpen, eens je het zelf beu geworden bent. Af en toe niet scrappen is niet slecht, maar het wordt op den duur een verplichting. Je voelt je alsof je niet goed bezig bent als je het niet elke dag/week/maand doet. En dan ben je uiteraard net verkeerd bezig. Ik heb me dus weer laten inspireren door een aantal scrapboeken van Creating Keepsakes die ik nog had liggen: het uitdagingen boek van elsie en het life artistry boek van Ali Edwards.

Door de uitdaging van Elsie om op strookjes te journallen:

Bovendien komen we met het onderwerp meteen weer aan een middeltje dat me wel eens kan helpen, nl. mijn notitieboekje! Ik zit nogal wat in de auto, en dan kom ik dikwijls op ideeën om te scrappen. Als ik die dan niet snel noteer gaan ze vaak weer verloren. Bovendien spreekt Ali Edwards in haar Life Artist boek over het 'hier en nu' scrappen. Dat is een concept waar ik het vaak wel moeilijk mee heb, ook de moeilijke momenten en diepere emoties scrappen. En het is een feit, het zijn juist die dingen die in de lange mars van het leven het interessantst kunnen zijn, zeker voor latere generaties. En daarvoor doen we het uiteindelijk toch. De foto is gemaakt door Pruts op een crop. Dat is ook nog een tip van Ali: print regelmatig nieuwe foto's! Dat was bij mij toch ook al weer een half jaar geleden en idd niets geeft zoveel nieuwe zin als nieuwe foto's.

Daarnaast staat er in het boek van Ali ook een minialbumpje, een gealterd kinderboekje. Je weet wel van die kartonnen boekjes met dikke bladeren. Toen ik een aantal jaar geleden een artikel van haar in de CK gelezen had, heb ik meteen een vriendin die naar de rommelmarkt ging de opdracht gegeven wat van die boekjes voor me te scoren. Je vindt ze echt voor een appel en een ei, niet alleen op de rommelmarkt maar soms ook in de Lidl of de Wibra zelfs. Echt leuk om in huis te hebben. Het is wel wat werk om ze klaar te maken, je moet ze uit elkaar halen, omdat de blaadjes toch snel te dik worden om dicht te doen als je ze beplakt. Daarna moet je de blaadjes opschuren, schilderen met Gesso, en nadien kan je gaan versieren met papier, verf ect. Ik heb de mijne geschilderd met scrapverf, nadien opnieuw geschuurd aan de randen en bewerkt met twee kleuren distress: peeled paint en corduroy.

Een cropadile is wel een must voor dit soort werkjes: zonder problemen gaatjes maken :-) Gelijk een warm mes door goei boter (om in de kerstsfeer te blijven) Als alle pagina's bewerkt waren, heb ik ze een nacht laten drogen. Distress pakt niet zo denderend op het karton, zelfs na het schuren. Vervolgens ben ik aan de slag gegaan met drie dubbelzijdige vellen K&co, nog altijd mijn geliefkoost scrapmerk! Ik heb vierkantjes geponst bij de vleet, en die allemaal aan de randen geïnkt met colorbox chalk, kleur chesnut roan. Lekker vintage! Dan heb ik mijn autumn leaves clearstamps bovengehaald, met bruine stazon. Alles klaargelegd en vertrokken! De vakjes heb ik met tacky geplakt, de foto's met dubbelzijdige. Uiteindelijk heb ik de voorpagina's gedaan met serviettenlijm, een titel met de cricut en vervolgens nog een laagje serviettenlijm als vernis voor de buitenkanten. Het kanten lint maakt het af! Op de achterste pagina moet nog wat tekst komen over ons uitje naar de limburg en de bed en breakfast waar we toen verbleven.

Ik wens iedereen alhoewel het al de avond van Kerstdag is, een heel gezellige kerst! Ik heb alleszins gisteren heel lekker gegeten uit mijn eigen keuken, en vandaag een heel gezellige dag en avond gehad met thibault en in familie :D Dit boekje is trouwens voor Thibault, toch een gelukzak he ;-) Morgen gaan werken, pffft, ik heb er eigenlijk helemaal geen zin in zo na deze fijne Kerstdag, maar ja, life goes on!

bijna het einde van een heel bewogen jaar

Er zijn zo van die jaren die je het liefst zo snel mogelijk vergeet. Wanneer je afscheid hebt moeten nemen van vriendschappen, van plaatsen, van familieleden... Alhoewel dit jaar een beetje van dit alles heeft, is het zeker geen jaar om helemaal te vergeten. Er zijn ook heel wat wijze lessen geleerd, familiebanden hechter gemaakt, nieuwe vriendschappen gekomen, een warme nieuwe toekomst... Het is nooit allemaal kommer en kwel, en dat mijn beste, is de wijste les van allemaal ;-) No matter how big the cloud, there's ALWAYS a silver lining.

Weet je wat? ik heb gewonnen op de blog van Tim Holtz! Ik win nooit wat, maar dit jaar heb ik echt vastberaden een aantal posts achtergelaten op zijn blog, en warempel! Hihi! Het grappige is dat ik net de dag dat ik won, met mijn moeder erover aan het praten was: over hoe klein de kans wel was... Straf he. En dan lees ik het zelf nog niet eens, nee het was Sankar van op het forum van in2hobby die mij erop attent maakte. Super he. Het lijkt wel of iedereen van ons een beetje gewonnen heeft. We zijn daar allemaal nogal gek op Tim Holtz, of het scheelt niet veel. Als je zijn tags nog niet gezien hebt, ga dan maar snel eens kijken. Je weet niet wat je ziet.

Ik zit al een hele tijd met een scrappersblock. Ik maak al een hele tijd kerstkaarten, en moet er nog een paar maken, maar geen lay-outs. Elke dag schuim ik blogs af en kijk ik rond op het internet. Thuis kijk ik in oude creating keepsakes en ben ik uiteindelijk ook weer beginnen lezen in het tweede boek van Ali Edwards over haar filosofie rond 'life artistry'. Wat een inspiratie is die dame. Het boek gaat niet zo zeer over layouts, alhoewel er heel wat mooie zaken instaan, maar over hoe zij ten opzichte van scrapbooking staat en hoe het past in haar levensfilosofie. Het is echt een aanrader omdat ze ook een hele hoop slagzinnen gebruikt die bijna als mantra's in je hoofd gaan zitten: 'it's ok', 'embrace imperfection', 'go with the flow', ect. Als je ze zo ziet staan stellen ze misschien weinig voor, maar ik betrap mezelf er toch op dat ik vaak blijf zitten in TEVEEL 'grafisch correct' denken. En eerlijk gezegd, dat slaagt op niks. Het is helemaal niet belangrijk dat je de juiste kleur cardstock gebruikt, het belangrijkste is dat je het verhaal achter de foto's vertelt en dat die foto's juist jouw verhaal vertellen. En dat, mijn beste, durf ik wel eens vergeten. En voorwaar, dit weekend heb ik gewoon een fototoestel ter hand genomen, niet het mijne wel te verstaan maar soit, en heb ik lekker fotootjes weg getrokken op de kerstmarkt in Lier. Er zitten, al zeg ik het zelf, heel wat mooikes tussen. Nadelig effect op de markt was natuurlijk dat mijn moeder en tante Lena mij constant kwijt waren omdat ik ergens in een donker hoekje foto's stond te trekken :D Ik hoop dat hiermee de aanzet gegeven is om terug wat creatief bezig te gaan zijn. Gisteren heb ik alleszins al een kartonnen kinderboekje te lijf gegaan met schuurpapier en gesso. Geen idee of distressinkt hierop pakt eigenlijk, met acryl lukt het in ieder geval niet (weeral: check de blog van Tim hihi) Maar ik ga me daarop eens uitleven. Geen idee welk onderwerp erin zal komen, maar daaraan heb ik eigenlijk geen tekort. To be continued!