Vaarwel lieve opa

een foto uit 2004.

carpe diem

Het gaat niet goed met mijn opa. Hij ligt sinds gister in de coma. Ze hebben hem al die ziekenzalving gegeven. Ik vind het allemaal zo vreemd omdat de laatste keer dat ik hem zag, het op de begrafenis van mijn nonkel was, twee weken geleden. Hij was toen al in het hospitaal, en zou snel naar de palliatieve afdeling verhuizen. Omdat het wat drukker was in mijn privé dan anders, ik ging elke avond catsitten voor een collega van me, ben ik niet naar die palliatieve inrichting op bezoek gegaan. Dan was er Kerstmis bij mijn vaders kant van de familie, en dit weekend was ik in Harelbeke bij Thibault. Nu lijkt het allemaal zo triviaal, in die zin van, had ik nu nergens een half uurtje om tot ginder te gaan en nog eens met mijn opa te babbelen. Nu is het waarschijnlijk te laat. Ik zeg zo vaak tegen iedereen dat je van het moment moet genieten en zo weinig mogelijk verloren mag laten gaan, maar dat is in de praktijk heel moeilijk waar te maken. Ik weet dat mijn opa beseft dat we hem allemaal graag zien, en ik hoop dat hij snel, zonder afzien, bij mijn oma mag zijn. Ik had een hoopje foto's klaarliggen van hem, van op de laatste gezamelijke vakantie die we in 2005 geloof ik gemaakt hebben, om te verwerken op een lay-out. Het is niet te bevatten wat een stroomversnelling het leven eigenlijk is en hoe snel het allemaal veranderd is op die vier jaren die intussen gepasseerd zijn. Iets om bij stil te staan! Pluk de dag!

fairytale

Een beetje optimisme heeft nooit iemand kwaad gedaan ;-) Echt leuk om werken die paintables! Mits een klein beetje inkt zo'n groot verschil!

Ik heb mijn buzz terug!

Eindelijk ben ik van mijn scrapperblock verlost! Uiteindelijk moet je gewoon voor jezelf weten wat je in het verleden heeft geholpen, eens je het zelf beu geworden bent. Af en toe niet scrappen is niet slecht, maar het wordt op den duur een verplichting. Je voelt je alsof je niet goed bezig bent als je het niet elke dag/week/maand doet. En dan ben je uiteraard net verkeerd bezig. Ik heb me dus weer laten inspireren door een aantal scrapboeken van Creating Keepsakes die ik nog had liggen: het uitdagingen boek van elsie en het life artistry boek van Ali Edwards.

Door de uitdaging van Elsie om op strookjes te journallen:

Bovendien komen we met het onderwerp meteen weer aan een middeltje dat me wel eens kan helpen, nl. mijn notitieboekje! Ik zit nogal wat in de auto, en dan kom ik dikwijls op ideeën om te scrappen. Als ik die dan niet snel noteer gaan ze vaak weer verloren. Bovendien spreekt Ali Edwards in haar Life Artist boek over het 'hier en nu' scrappen. Dat is een concept waar ik het vaak wel moeilijk mee heb, ook de moeilijke momenten en diepere emoties scrappen. En het is een feit, het zijn juist die dingen die in de lange mars van het leven het interessantst kunnen zijn, zeker voor latere generaties. En daarvoor doen we het uiteindelijk toch. De foto is gemaakt door Pruts op een crop. Dat is ook nog een tip van Ali: print regelmatig nieuwe foto's! Dat was bij mij toch ook al weer een half jaar geleden en idd niets geeft zoveel nieuwe zin als nieuwe foto's.

Daarnaast staat er in het boek van Ali ook een minialbumpje, een gealterd kinderboekje. Je weet wel van die kartonnen boekjes met dikke bladeren. Toen ik een aantal jaar geleden een artikel van haar in de CK gelezen had, heb ik meteen een vriendin die naar de rommelmarkt ging de opdracht gegeven wat van die boekjes voor me te scoren. Je vindt ze echt voor een appel en een ei, niet alleen op de rommelmarkt maar soms ook in de Lidl of de Wibra zelfs. Echt leuk om in huis te hebben. Het is wel wat werk om ze klaar te maken, je moet ze uit elkaar halen, omdat de blaadjes toch snel te dik worden om dicht te doen als je ze beplakt. Daarna moet je de blaadjes opschuren, schilderen met Gesso, en nadien kan je gaan versieren met papier, verf ect. Ik heb de mijne geschilderd met scrapverf, nadien opnieuw geschuurd aan de randen en bewerkt met twee kleuren distress: peeled paint en corduroy.

Een cropadile is wel een must voor dit soort werkjes: zonder problemen gaatjes maken :-) Gelijk een warm mes door goei boter (om in de kerstsfeer te blijven) Als alle pagina's bewerkt waren, heb ik ze een nacht laten drogen. Distress pakt niet zo denderend op het karton, zelfs na het schuren. Vervolgens ben ik aan de slag gegaan met drie dubbelzijdige vellen K&co, nog altijd mijn geliefkoost scrapmerk! Ik heb vierkantjes geponst bij de vleet, en die allemaal aan de randen geïnkt met colorbox chalk, kleur chesnut roan. Lekker vintage! Dan heb ik mijn autumn leaves clearstamps bovengehaald, met bruine stazon. Alles klaargelegd en vertrokken! De vakjes heb ik met tacky geplakt, de foto's met dubbelzijdige. Uiteindelijk heb ik de voorpagina's gedaan met serviettenlijm, een titel met de cricut en vervolgens nog een laagje serviettenlijm als vernis voor de buitenkanten. Het kanten lint maakt het af! Op de achterste pagina moet nog wat tekst komen over ons uitje naar de limburg en de bed en breakfast waar we toen verbleven.

Ik wens iedereen alhoewel het al de avond van Kerstdag is, een heel gezellige kerst! Ik heb alleszins gisteren heel lekker gegeten uit mijn eigen keuken, en vandaag een heel gezellige dag en avond gehad met thibault en in familie :D Dit boekje is trouwens voor Thibault, toch een gelukzak he ;-) Morgen gaan werken, pffft, ik heb er eigenlijk helemaal geen zin in zo na deze fijne Kerstdag, maar ja, life goes on!

bijna het einde van een heel bewogen jaar

Er zijn zo van die jaren die je het liefst zo snel mogelijk vergeet. Wanneer je afscheid hebt moeten nemen van vriendschappen, van plaatsen, van familieleden... Alhoewel dit jaar een beetje van dit alles heeft, is het zeker geen jaar om helemaal te vergeten. Er zijn ook heel wat wijze lessen geleerd, familiebanden hechter gemaakt, nieuwe vriendschappen gekomen, een warme nieuwe toekomst... Het is nooit allemaal kommer en kwel, en dat mijn beste, is de wijste les van allemaal ;-) No matter how big the cloud, there's ALWAYS a silver lining.

Weet je wat? ik heb gewonnen op de blog van Tim Holtz! Ik win nooit wat, maar dit jaar heb ik echt vastberaden een aantal posts achtergelaten op zijn blog, en warempel! Hihi! Het grappige is dat ik net de dag dat ik won, met mijn moeder erover aan het praten was: over hoe klein de kans wel was... Straf he. En dan lees ik het zelf nog niet eens, nee het was Sankar van op het forum van in2hobby die mij erop attent maakte. Super he. Het lijkt wel of iedereen van ons een beetje gewonnen heeft. We zijn daar allemaal nogal gek op Tim Holtz, of het scheelt niet veel. Als je zijn tags nog niet gezien hebt, ga dan maar snel eens kijken. Je weet niet wat je ziet.

Ik zit al een hele tijd met een scrappersblock. Ik maak al een hele tijd kerstkaarten, en moet er nog een paar maken, maar geen lay-outs. Elke dag schuim ik blogs af en kijk ik rond op het internet. Thuis kijk ik in oude creating keepsakes en ben ik uiteindelijk ook weer beginnen lezen in het tweede boek van Ali Edwards over haar filosofie rond 'life artistry'. Wat een inspiratie is die dame. Het boek gaat niet zo zeer over layouts, alhoewel er heel wat mooie zaken instaan, maar over hoe zij ten opzichte van scrapbooking staat en hoe het past in haar levensfilosofie. Het is echt een aanrader omdat ze ook een hele hoop slagzinnen gebruikt die bijna als mantra's in je hoofd gaan zitten: 'it's ok', 'embrace imperfection', 'go with the flow', ect. Als je ze zo ziet staan stellen ze misschien weinig voor, maar ik betrap mezelf er toch op dat ik vaak blijf zitten in TEVEEL 'grafisch correct' denken. En eerlijk gezegd, dat slaagt op niks. Het is helemaal niet belangrijk dat je de juiste kleur cardstock gebruikt, het belangrijkste is dat je het verhaal achter de foto's vertelt en dat die foto's juist jouw verhaal vertellen. En dat, mijn beste, durf ik wel eens vergeten. En voorwaar, dit weekend heb ik gewoon een fototoestel ter hand genomen, niet het mijne wel te verstaan maar soit, en heb ik lekker fotootjes weg getrokken op de kerstmarkt in Lier. Er zitten, al zeg ik het zelf, heel wat mooikes tussen. Nadelig effect op de markt was natuurlijk dat mijn moeder en tante Lena mij constant kwijt waren omdat ik ergens in een donker hoekje foto's stond te trekken :D Ik hoop dat hiermee de aanzet gegeven is om terug wat creatief bezig te gaan zijn. Gisteren heb ik alleszins al een kartonnen kinderboekje te lijf gegaan met schuurpapier en gesso. Geen idee of distressinkt hierop pakt eigenlijk, met acryl lukt het in ieder geval niet (weeral: check de blog van Tim hihi) Maar ik ga me daarop eens uitleven. Geen idee welk onderwerp erin zal komen, maar daaraan heb ik eigenlijk geen tekort. To be continued!

Roman Fall

Nog eens een Rome layout! Mooie foto's, genomen door werner. Papier van wild aspargus en fancy pants. Het cardstock is colourcore, wat inhoudt dat het een lichter gekleurde kern heeft dan de bovenkant. Leuk dus om mee gaan te experimenteren: distressen (zie geponste herfstblaadjes aan de titel), scheuren ( de stroken) en schuren (de fotomatjes). De titel is ook met hetzelfde papier ge-cricut maar dan met een laagje glaze erover!

Gisteren zijn we dus met de groep gaan eten. Spijtig genoeg ontbraken twee van mijn VIP's: Kelly en Werner. Ik vond het in eerste instantie sneu omdat dat toch wat meer luister zou geven aan de avond... Ik heb ook niet de kans genomen om te gaan speechen, misschien gelukkig hihi, omdat de bende gewoon niet compleet was voor hetgeen ik in petto had... Bovendien was het restaurant zo afgeladen vol dat we elkaar nauwelijks konden verstaan. Ik laat jullie wat meegenieten met wat sfeerbeelden. En ja eetstokjes zorgen altijd voor wat hilariteit ;-)

Annelies en Robby, bedankt voor die eerste nacht. Het voelde goed aan meteen opgevangen te worden, ik weet niet wat ik zonder jullie zou gedaan hebben. We gaan er ne goeie op drinken op jullie trouwfeest volgend jaar ;)

Kell, je was er gisteren niet bij, en ik weet niet eens of je wel weet of ik een blog heb, maar bedankt voor al je steun, al die avonden die ik bij jou kon doorbrengen, bedankt om het eens over iets anders te hebben, bedankt voor kerstmis, u rock!

Michel, bedankt voor de wijze raad. Hij is niet voor dovemans oren geweest. Ge hebt gelijk, en ik probeer echt aan mezelf te werken! Nancy, bedankt voor wie je bent. Bedankt voor je gevoeltigheid en je medeleven. Laat niemand je wijsmaken dat je 'anders' bent, de wereld zou een vele betere plaats zijn moesten meer mensen zijn zoals jij. Succes met de toekomstplannen you two!
Mama, we hebben het niet altijd zo met elkaar gehad. Misschien begrepen we elkaar niet, of namen we de tijd niet om elkaar te leren kennen als persoon eerder als moeder en dochter. Ik weet dat het in de minst vrolijke tijden is dat je de kracht van familie en van bloed inziet, en dat kunnen we alletwee beamen na de voorbije jaren. Eender waar ik terecht kom, eender wat ik doe, jij zal altijd mijn mama zijn! Bedankt voor alles, ik zou nooit zijn wie ik ben en waar ik ben zonder jou hulp!

Werner, we zien elkaar niet veel meer de laatste tijd, maar bedankt dat je altijd zo eerlijk met me bent. Ik apprecieer dat je voor mij een klankbord kan zijn in situaties die vreemd zijn aan je eigen karakter. Bedankt voor Rome, en voor het gesprek aan de voet van Alexander. De stilte voor de storm als het ware. Dat is zo een van die momenten die je nooit meer vergeet.

Geert, i know you, you know me. Bedankt voor je luisterend oor en de koffie die altijd klaarstaat. Je bent er een uit de duizend!

En last but not least ;-) Merci Thibault, om door heel die soap naast mij te willen staan. Om de toekomst te zien waar het heden vooral parten speelt. Bedankt om mijn zonneke te zijn... Ik kan niet in woorden gieten waarvoor ik allemaal dankbaar ben.

Voila, speech en tranen in het openbaar vermeden. Internet is toch fantastisch niwaar ;-)

Enjoy your sunday!

Over hoe het tij keren kan... en weer terug

Hallo allemaal,



Het is weer een hele poos geleden dat ik nog iets geschreven heb. Dit maal met een minder leuke reden, ik had gewoon weinig positiefs te melden. Mijn leven werd beheerst door obstakels en uitdagingen. Op den duur kreeg ik echt het gevoel dat ik alsmaar zit te klagen en zeuren, en aangezien die blog een soort van weerspiegeling is van mijn leven... Dat was een spiegel die ik mezelf niet wou voorhouden.



Ondertussen is de verkoopsakte eindelijk getekend geraakt. Met heel wat miserie en discussie met mijn ex die eraan vooraf ging. Uiteindelijk moest er een zevenduizend euro bijgelegd worden om onze hypotheek te kunnen aflossen. Gelukkig kon ik weeral rekenen op familie om dit te kunnen. De openstaande rekeningen die mijn ex niet wil betalen, bleven echter voor mijn rekening. Er is geen overschot, geen winst bij de verkoop, dus ook niets om te betalen. En aangezien het nog altijd mijn naam is die op al die aanrekeningen staat... Tja, betalen maar. Ik ben niet de persoon die geld het belangrijkste vind, maar spijtig genoeg heb ik al een aantal keren kunnen proeven dat het gebrek daaraan niet zo zuiverend is als het vaak afgeschilderd wordt. Het is ook moeilijk in deze maatschappij van 'meer' om het te redden met 'veel minder'. Niet zozeer dat ik echt dagen op water en brood heb geleefd, ik heb geleerd om restjes te recycleren en waar wat het goedkoopst is. Het lastigste is, de sociale contacten... Er zijn heel wat mensen die niet snappen dat wanneer je zegt 'het kan er niet af', dat ook werkelijk het geval is. Ik heb ik de laatste zes maanden zo'n lange lijst verzameld van zaken die ik 'eens zal kopen als ik geld heb' dat ik de helft al niet meer weet :D Zaterdag de 25e ga ik met tien VIP's in mijn bestaan gaan wokken bij Wok Dynasty om het afsluiten van heel deze sage eens goed te vieren. Spijtig genoeg kan mijn beste vriendin Kelly er niet bij zijn. Dat zou echt pas de kers op de taart zijn. Dan zou praktisch alle mensen die het dichtst bij mij staan verenigd rond de tafel zitten.

Alhoewel ik de laatste weken het een en ander gedaan heb op scrap- en knutselvlak, geraak ik niet in mijn buzz. Ik ben op scrapweekend geweest en heb met moeite een dubbele LO gemaakt. Gisteren ben ik gaan stempelen op de Stempel 2daagse, georganiseerd door Inge en Linda. Echt super, weer heel wat opgestoken! Blijkt dat die shadowpaint flesjes die hier op mijn kast stof staan te vergaren, wel eens heel nuttig kunnen zijn voor andere toepassingen. I love it when that happens. Zo van die huis- en tuintruukjes zijn altijd de beste! Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om weer wat Magnolia'tjes af te drukken van Ilse. Net als van Veerle op het scrapweekend. Nu die nog allemaal inkleuren ;)

Speaking of angels, in het samenzijn met Thibault voel ik dat ik toch niet zo heelhuids uit heel mijn soap geraakt ben. Alhoewel ik helemaal niet geremd ben in de diepte van mijn gevoelens, voel ik vaak snijdend het tekort aan zelfvertrouwen. Het kleinste spontaane uitlatingkje kan mij de adem ontnemen. Iets wat, wanneer bv een collega het zou zeggen, ik vol en oprecht mee zou kunnen lachen, kan nu mijn luchtpijp volledig dichtknijpen. Het besef van de kwetsbaarheid van het 'graag zien' en van mezelf, opnieuw voor 'clear shot'. Zoals dat meestal bij mij het geval is, is teveel nadenken niet goed. Sommige dingen hebben hun eigen manier om op hun pootjes terecht te komen. En zijn de instincten, hetgeen je aanvoelt vanuit je diepste binnenste, soms beter te vertrouwen dan de bagage die je krijgt door al hetgeen je overkomt in het leven. Wederom, het verschil tussen hart en rede, een rode draad doorheen het leven. Vaak denk ik aan de raad die ik ooit gehad heb, om met deze diepe meest persoonlijke gedachten, wat creatiefs te doen, om ze vorm te geven. Ik heb ook al voor mezelf bedacht dat dit wel eens het ideale moment zou kunnen zijn om de draad weer op te nemen met de 'finding you' cursus van Corinne Delis. Nu de strom gaan liggen is, is de tijd rijp om te zien wat er nog overblijft tussen de brokstukken. Tijd voor wederopstanding, in de volle zin van het woord. "The future, is so bright, I might need some shades." ;-)

Ondertussen staat de kalender voor de komende maanden weer lekker vol. Veel toffe foto-opp's, als ik mijn camera tenminste terugkrijg:S Ben hem vergeten op scrapweekend. Gelukkig heeft de plek waar we overnachtten een eerlijke poetsdame! Hopelijk heb ik em volgend weekend terug.

C u soon!

terug van de Limburg

Hallo allemaal,

Mijn vakantie loopt ten einde. En ik kan niet zeggen dat ik er blij om ben :p Zou dit nog wel een paar weken kunnen volhouden denk ik... Maar ja, op den duur zou ik me toch vervelen zeker?

Het verblijf in de bed & breakfast in Limburg is erg goed meegevallen. Thibault en ik hebben echt kunnen profiteren van het mooie weer. Een heel verschil nu ik hier terug in mijn frisse living zit met een wollen truitje aan. We zijn naar Maastricht geweest, er is daar een mooi nieuw shoppingcentrum neergezet, pal aan de grote markt. Het duurde even voor ik mijn oriëntatie terug had, maar het was een fijn weerzien. Wie eens goed wil gaan shoppen kan zeker in Maastricht terecht, maar ik moet er meteen bijzeggen dat Hasselt niet moet onder doen! Ik wou graag eens het modemuseum zien, dat staat al heel lang op mijn verlanglijstje. Spijtig genoeg was het gesloten voor de opbouw van een tentoonstelling die dit weekend in premiere gaat. In de namiddag zijn we naar Tongeren getrokken, maar in de namiddag waren we alletwee zo vermoeid dat we eigenlijk geen zin meer hadden in sightseeing. Een fijn terrasje en een goeie babbel is een even goed alternatief natuurlijk!

Ik heb net een kaartje gemaakt voor de Sarah Kay challenge van deze week!

En ik heb een nieuwe coupe! :) Tot snel!

Sarah Kay

Van mezelf kreeg ik voor mijn verjaardag vier Sarah Kay stempels, en een lading petaloo bloemen van bij in2hobby. Dat dit niet zonder gevolg kon blijven spreekt voor zich ;-)

Dit kaartje is een deelname voor de uitdaging op deze site.

Volgende kaartjes heb ik ondertss ook nog gemaakt, allemaal met restjes scrappapier!

En als laatste heb ik ook een van mijn Tim Holtz dozen een goei beurt gegeven ;-) Eindelijk! Met een dankwoordje voor Pruts, die me weer eens over de streep heeft getrokken om er toch maar gewoon aan te beginnen :D

Nu is het aftellen naar vanavond, het is weer kaas en wijn avond bij Els, maar dit keer mét partners en ook met Thibault. Hij krijgt dus zijn Sitel-vuurdoop vanavond, lol!

weer een jaartje ouder

Hallo allemaal,

Vorige week zijn we weer wat ouder geworden. Negenentwintig om precies te zijn. Het is zo'n rare leeftijd, zo een scharniermoment. Vlak voor de dertig, nog een jaar om het uit te hangen ;) Op mijn verjaardag zelf ben ik met mijn moeder naar het koopcentrum in Sint-Niklaas geweest. Ik had op voorhand eigenlijk geen plannen gemaakt, buiten verlof nemen, en dan bedacht ik me dat mijn moeder ook steeds op donderdag vrij heeft. Dus wij naar het koopcentrum. 's Middags een lekkere lasagna als lunch en een theetje als afsluiter! 's Namiddags is mijn beste vriendin Kell nog afgekomen, en 's avonds ben ik nog iets gaan drinken met Geert. Een dag vol vrienden en activiteiten dus. Toch voelt het nooit nog hetzelfde als vroeger toen ik klein was...

Zaterdag ondervind ik dat ik het gewoon helemaal verkeerd aanpak. Elke, nog een andere vriendin van me, hield een taartjesnamiddag ter ere van haar verjaardag, en dan lijkt het idd nog het meest op de oude verjaardagsfeestjes van weleer. Met taart, vriendjes en cadeautjes. Dus is het gewoon aan mij om mooi op voorhand wat in mekaar te steken, alle vrienden over de vloer... Dat het tenminste een bijzondere dag!

Normaal gezien zou ik zaterdag avond ook nog met Thibault gaan eten, en daarna nog naar het optreden van Radio Modern in Mechelen. Dat is er door het uitlopen van de tupperware party niet van gekomen... Spijtig want dat leek me echt wel eens de moeite!

Vandaag zijn we gaan wandelen in Lier en ne goeie crème de glace gaan eten ;)

Ik post hier ook nog wat LO's die ik vorige week gemaakt heb.

Naar de efteling geweest!

Zondag 11 augustus ben ik samen met Annick, Dominic, mijn tante Leen en Thibault (ook een beetje van mij, hihi) op de bus van het in2hobby forum gestapt richting de Efteling! Ik weet zelfs niet meer hoe lang geleden het was dat ik er nog naartoe ben geweest. Ik keek er echt zo naar uit, en het was de anticipatie meer dan waard! Toen we vertrokken regende het, en hoe dichter we bij Nederland kwamen, hoe grijzer de lucht leek te worden. Op het forum werd er al geopperd dat er een magisch schild om de Efteling zou liggen waardoor het er niet kon regenen, en wat blijkt? Ik denk dat dat schild er echt is! Het heeft op weg van de bus naar de ingang nog wat geregend, en de eerste meters in het park ook, maar toen trok als bij toverkracht de lucht open en werden we voor de rest van de dag vergast op stralend weer!

Ik ben helemaal niet zo'n held, en als zeker niet wat betreft dingen die zich in het donker afspelen. Dus was ik maar wat blij dat Annick mee was, om samen met Thibault in al die snelle toestanden te gaan. En dan bleven Dominic en Lena nog over om mij en de rugzakken gezelschap te houden ;-) Uiteindelijk zijn we nauwelijks in zo'n dingen geweest, des te meer in rustigere zaken zoals de droomvlucht, fata morgana ect. Het was pas echt bulderen van het lachen in de carnavalsattractie, je weet wel met die rode neuzen en het vreselijke catchy deuntje. Die bakjes waar we inzaten draaiden af en toe naar elkaar toe zodat we elkaar zagen ipv de vrolijke popjes. En als er dan een clown naast je in dat bakje zit, die plotsklaps verandert in zo'n popje, en Annick dan enkele bakjes verder ziet schokschouderen van het lachen, tja dan rest er jezelf maar heel weinig dan gewoon mee te doen met de pret :D

In het sprookjesbos ontsprong me het idee om de vers ingescande foto's van 1984 in de Efteling, te laten dienen als onderwerp voor een layout. Ik heb een aantal foto's genomen van 'landmarks' waarbij ik in 84 gefotografeerd werd als ukje. Uiteraard sta ik in mijn eigen nieuwe traditie NIET op de foto's, hihi, ondanks het aandringen van mijn tante. Was het niet voor Thibault, zou ik er waarschijnlijk weer helemaal niet opgestaan hebben. Ik heb dan ook het trieste minimum van ongeveer tien foto's van de hele uitstap naar de Efteling. Maar gelukkig zijn ze dus wél allemaal scrapable!

Om mee te doen aan de uitdaging van het in2hobby forum, heb ik eindelijk nog eens een LO afgewerkt van op Eurocrop!

Deze maand wordt ik 29. Slik! Ik voel me helemaal nog een 29! Als ik nu films zie, of series, let ik bijna altijd op de leeftijd van de personages en vergelijk ik die met de mijne, en en passant ook waar zij staan in hun leven. Ergens is dat een dwangmatige neurose van me: analyseren en vergelijken... Om dit leed wat te verzachten, hihi, heb ik mezelf getrakteerd op wat bloemen en Sarah Kay stempels. Dan eet ik maar eens soep voor een hele week ;-)

Lo'tjes :-)

Deze foto's zijn genomen op een vakantie van drie van mijn girlfriends van de Party Rescue Team, yeah! Ik was er zelf niet bij, maar er zaten zo'n leuke foto's bij dat ik ze indertijd bijbesteld heb.

Deze foto"s zijn genomen op mijn verlof in 2004. Toen ben ik samen met mijn grootouders en tante naar Center Parcs in Zeeland geweest. Ondertussen is mijn grootmoeder bijna een jaar overleden, en het was wel even slikken om die foto's terug in handen te hebben. Maar ik ben blij dat ik ze gescrapt heb. De tag heb ik zelf gestempeld, met de hulp van Anja op de crop bij Els ;)

Hahaaaa, nog meer herinneringen. Een handje vol foto's van mijn pipoostijd :D Het papier is ook van K&co uit de wild saffron lijn. Wat gedistresst hier en daar, comme d'habitude.

Allemaal uitkijken voor de officiële publicatie op de wekelijkse schetsen blog!

Al even watertanden

http://www.imsenwims.eu/

Check it out! Door het mooie aanbod aan tupperware demo's deze maand, ga ik het er toch nog even van nemen en trek ik samen met Thibault naar de Limburg! Elke provicie die een taart naar zich kan vernoemen heeft bij mij een streepje voor, zeker als het met fruit is ;-) Uiteraard gaan we voor de montenaken kamer, het is niet omdat ge niet naar het buitenland gaat dat ge niet chique moogt logeren he! En bij de weg, al wie een dichtbij huis vakantie wil boeken, kijk hier eens. Zo veel leuke b&b's om bij te watertanden. Ik had al moeite met te kiezen, maar gelukkig kon er iemand die knoop in mijn plaats doorhakken. Terwijl zo van die beslissingen pakken van geen een van de twee gemakkelijk gaat, hahaha. Ik heb er al zin in! Weet je, het moet niet altijd ver weg zijn eh. Toen we in juni in Amsterdam zaten had ik ook echt een vakantiegevoel, en dat was ook maar voor een nachtje. Hopelijk hebben die mensen geen wateroverlast gehad vannacht, ze liggen anders wel in de regio :S

Zaterdag nog eens gaan croppen bij ons Pruts, het was super gezellig. Ik had mijn tool tote in Mechelen op mijn tafel laten staan, straf eh. Ben een beetje uit het croppen blijkbaar, of me gewoon weer te sterk aan het afjagen omwille van een strakke planning. Het zal dat laatste wel weer zijn. Ik moest dan ook zo nodig nog een titel uitsnijden met de Cricut, en dan de druk en snelheid nog eens aanpassen. Je kent dat wel. Ik heb ondertss toch al aardig wat LO's af voor de wekenlijkse schetsenblog van creanijn. Ik ga ze vanavond eens op foto zetten, en een paar hier op gooien ook, zonder de schetsen erbij uiteraard. Heb wel nog een aantal ideetjes en projecten die in mijn hoofd spelen, er zal binnenkort wel wat meer uitkomen ook! Nu mijn living wat beter staat en mijn spullen zo mooi geordend zijn, kan mijn geluk niet op :D

Veel liefs!

lekkers

http://arsenal.priorweb.be/files/widget/source/mediaplayer2.swf

Een nieuwe living!

Afgelopen vrijdag heb ik een ongeloofelijke koop kunnen doen. Ik zag in het voorbijrijden bij Televil, de kringloop van Vilvoorde, een interessant ladenkastje staan. Ik de dag erna gaan kijken hoeveel het kostte. Bleek 45 euro te zijn. Nu niet dé laagste prijs, maar nog wel doenbaar, zeker als je moeder wil sponsoren voor je verjaardag ;-) Ik het kastje dus gaan scoren. Gewiekst als ik ben, vroeg ik een collega, Els, of ze die dag een lift kon gebruiken. En passant had ik hulp om de kast in huis te krijgen! Wat bleek nu? Els is dol op inrichten en verhuizen, ik had dus zeker de hoofdvogel geschoten. Ze stelde meteen voor om zaterdag terug te komen om samen mijn living te herschikken.

Je moet weten, ik woon erg klein. Maar tot hiertoe heb ik in huizen gewoond met vrij ruime leefruimtes. Zeker wanneer ik mijn salon kocht, had ik een balzaal van een living. Dat is dus nu niet meer het geval... Vandaar dat ik helemaal niet te spreken was over mijn huidige living. Het kan ongetwijfeld nog erger hoor, maar op sommige momenten kon ik amper ademen in mijn woonruimte. Redelijk tegenovergesteld met de functie 'living' he, niet kunnen ademen. Zeker als ik net van buiten kwam benam ze mijn de adem. Ik zou dus niemand uitnodigen om te komen eten voor de gezelligheid. Wel als het ergens in een afspraak pastte ofzo, maar nooit gewoon om het eten zelf, omdat ik het zelf niet gezellig vond.

Da's dus sinds zaterdag allemaal veranderd. Heb ondertussen zelfs al volk gehad om te eten, VOOR DE GEZELLIGHEID! :D

Ik laat jullie meegenieten:

Uiteraard moet er nog een plant hier en daar gekocht worden (ergens hoop ik op scheuten van de planten van mijn vader, hihi) en eindelijk kaders voor mijn posters zodat de muren niet meer zo wit zijn. Kortom ik ben nog niet helemaal klaar hoor ;-)

Maar ben echt helemaal in de wolken met de nieuwe indeling!!!! En zeker met de nieuwe kast... Nooit gedacht dat ik zo verliefd zou kunnen worden op een meubelstuk, lol.

Vanavond ben ik bij mijn mama gaan scrappen. Van dit weekend had ik al drie LO's begonnen, maar geen enkele afgewerkt. Van die drie is er eentje nu af, de twee andere vragen nog wat details. En ik ben een vierde begonnen, die ik waarschijnlijk zaterdag op de crop bij Pruts ga afmaken. Ik heb echt mijn drive terug nu al mijn spullen zich terug op een plaatsje bevinden dat het hunne is. Hoe autistisch een mens kan zijn? Wel ik heb graag, eens er structuur is, dat alles ook daar blijft. Vooral in mijn handtas is dat zo. Voor eender welke normale sterveling is dat steeds een grote rommel, maar daar zit wel degelijk een volgorde in. Op dit moment, zitten in de linkervoorzak mijn sleutels (weet ik met even te voelen meteen of ik ze heb als ik de deur uitga), rechtervoorzak mijn gsm en zonnebril (zelfde reden, en easy acces!). Binnenzin is er ruimte voor notaboekje, portefeuille, zonnecreme, voetenspray, deo en papiertjes. Klein binnenzakje: tampons, batterijen voor mijn fototoestel. De flap op het deksel? Mijn agenda, mijn lievelingsbic (ik heb er altijd maar een tegelijk, en o wee als ik die kwijt ben. Dan ben ik helemaal van slag) en nog wat leuke briefjes van hier en daar. Waarom daar? Heb ik die meteen bij de hand, en die agenda, man die ziet af hoor. Ik ben hem eerder deze week een aantal dagen kwijt geweest. Ik was helemaal het noorden kwijt!!! Daarin zitten telefoonnummers van klanten van de Tupperware, en al mijn prive afspraken... Gelukkig kreeg ik gisteren de lumineuze ingeving om bij het oud papier te gaan kijken en inderdaad! Samen met de oude tijdschriften bij het papier geraakt. soms iets te ijverig bij het opruimen, moi?? Blij dat ik hem terug heb!

Misschien moet ik daar wel eens een Lo over maken ;)

Morgen begint het weekend mensen! En zal het wat frisser zijn, geniet ervan!